Gidiyorum..

Belkide varlığımın hiç olmadığı, sesimin
hiç duyulmadığı, yalnızca karanlığını
yaşadığım bu hayattan koparak,
Bana kalan yalnızlığımı da alıp,
Sessiz, ve umutsuz adımlarla
Gidiyorum...

✍️ ✍️ ✍ ️✍️ ✍️

Kimseye hiçbir şey demeden, bütün
kelimelerimi dilimde bırakarak,
Bütün kavgalarımı,
yanılgılarımı kırgınlıklarımı
içime akıtarak gidiyorum..
Bu Dünyadan bir türlü alamadığım
mutluluğu, sefayı size,
Hep bana kalan cevri cefasını da
yanıma alıp, bir ben,
birde yanlızlığımla baş başa
veda etmeden,
Gidiyorum...

✍️ ✍️ ✍ ️✍️ ✍️


Yaşamak istemiştim doyasıya bu hayatı.
Sevmek, sevilmek, özlemini
duyduğum hayallerimin tadına
vararak yaşamak istemiştim.
İlk baharın gelişini heyecanla
beklemek, yaz sıcağında
doyasıya maviliklere bakmak...
Umudumu kaybetmeden, avucumdan
kayıp giden bir hayat düşünmeden;
Yani gözüm anlayacağın sadece
tadında yaşamak istemiştim..
Ama yine olmadı yine beceremedim.
Şimdi, bir türlü üzerime
doğmayan güneşimi de alıp
Gidiyorum...

✍️ ✍️ ✍ ️✍️ ✍️

Gökyüzü, sen şahitsin
zaten yasadiklarima.
Gecelerim kördüğüm olmuş, duman,
is bürünmüş yarinlarima..
Bu şehrin her sokagi, her
caddesi çıkmaz olmuş,
Uçurumlar kazilmiş yollarima....
Güneş doğmaz olmuş
artık gece yarılarıma,
Gidiyorum artık, bu anlamsız
hayata karşı, tüm çıplaklığımla.

✍️ ✍️ ✍ ️✍️ ✍️

Simdi gidiyorum....
Bütün çocukluğumu gençliğimi
yarınlarımı birakarak.
Gidiyorum işte kanatları olmayan
uçurtmam ile, bir yildiz uçurmaya.
Mutluluk denen şey, gökyüzündeki
yildizlar kadar uzak olsada;
Son sözüm olsun bu,
benden geri kalanlara

Gidiyorum işte...Bir daha asla
geri dönmemek uğruna......