Sen bilmezsin,

Başkalarına adınla seslendiğim günlerdi.

Uzaktın bana

Duymazdın o yüzden

Yokluğuna derlenmiş türküleri.


... Oysa sen varken,

Kanayan gecelere merhem olurdu sesin

Gülüşün dağıtırdı gözlerimden bulutu

Ara sıra gelirdin ya? 

Ben o zaman anlardım hangi mevsimi soluduğumu.


... Seninle başlayan bir gün

Yine seninle biterdi.

Gecenin bir yarısı

Şehrin yollarını adımlarken

Ve bağlarken o geceyi sabaha

Hayat hiç olmadığı kadar güzeldi.


... Bakışlarında mahsur kaldığımda,

Deli gibi akardı zaman.

Ara sıra hüzünler karışsa da sesine

Gecemizi karartmaya yetmezdi.

Ve ben ne zaman değsem dudaklarına,

Yüzüne bambaşka bir iklim gelirdi.


.. Sonra gittin...

Her gün bir takvim yaprağı,

Düştü umutlarımın arasından...

Ve durdu gözlerine daldığımda çıldıran zaman! 

Başkalarına, 

Adınla seslendiğim günlerim oldu.

Gelmedin...

... Şimdi bilmiyorum hangi mevsimi soluduğumu...