Aynı karanlık örtsede üstümüzü,

Sen kendi pencerenden,ben kendi
penceremden görüyoruz gökyüzünü.
Bir başka Bakıyoruz karanlıklara
AY bir Başka Vuruyor Camlarımıza
Belki,kötü tesadüf eden
kaderin döngüsü olduk,
Belkide zamansız bir sevda oldu bize;

Bu Şehrin geceleri

✍️ ✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️
Saatleri ayrı ayrı
deviriyoruz,aynı gecede.
Konuşamadıklarımız doluyor gözlerimize,
Kırık derik binlerce hatıra,
Yüreğimizdeki sevdaya yanmak duygusu,
Hayalden öteye geçmeyecek sanırım.
O zaman silmeyi bırak gözlerini.
Uzattğım Gökyüzüne Uzat Ellerini
Vuslat gelsin aynı anda,
Rüzgar dağıtsın kederimizi
Bizi kavuran ama kavuşturmayan
Bu Şehrin gecelerine

✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️

Bütün dillerin,gitmek
fiilini öğrendik biz.
Bütün ezberlerimizi,kavuşmanın
kırıklığına göre baştan yazdık
Ve hepsine adlarımızı iliştirdik.
Bana Bunları Yazdırdığı için
Gözlerinin gökyüzünede kızmıyorum,
Sadece Ümitlerimi asıyorum
Hayaline yaslanıyorum
Çünkü; Beni sende unutmadın
çok iyi Biliyorum!
✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️


Aynı şehirde ve aynı gecede
bakıyoruz gökyüzüne.
Kim bilir belkide aynı
duyguları taşıyoruz.
Ellerimizi uzatıyoruz belki,
Aynı anda yıldızlara;
Belki sende Düşünüyorsun beni
Sahte bakışlar tüketti bu şehri,
Kan ağlattı karanlıklarında,
Bizide dibine çekti,

BU ŞEHRİN GECELERİ..