Yazılacak çok şiir, söylenecek çok söz,

Yaşanacak çok şey var Sevdiğim!
Ellerim ellerine daha yeni kavuşmuşken,
Sırtını dönme bana ne olur.
Hatırlar mısın!
Bu can bu bedeni terkedene kadar,
Son nefesi verene kadar,
Yolun sonu nereye kadarsa

işte oraya kadar demiştik.
Kısacası ölene kadar diye
söz vermiştik birbirimize.
Ne son nefesimizi verdik.
Nede yolun sonuna geldik.
Ama bittik diyosun, yoruldum diyosun.
Biz birlikte olmazsak
tutunamayız bu hayatta.
Kayboluruz bu ömür yolunda.
Yüreğimiz acır durur dayanamayız.
Güneş gülmez olur yüzümüze.
Baharlar terkeder bizi.
Tek tek sayıp,isimler
koyduğumuz yıldızlar,
Bulutların arkasına gizlenir.
Biz olmadan olmayız olamayız Sevdiğim
Yokk Sevdiğim!
Biz olmadan biz olamayız..
✍✍✍

Biliyorsun!Sıradan şeylere
bile anlam yüklemiştim..
Herşeyin bi ahengi özelliği
güzelliği vardı seninle.
Küçük küçük mutluluklarım,

kocaman umutlarım vardı.
Her geçen zaman,
başka bi güzelliğe gebeydi.
Her ânımız, her günümüz,
Sihirli sözlerinle sürprizlerinle,
Sürükleyici bir Roman'dan
kesitler gibiydi.
Şimdi ise, heyelan altında
kalmış gibi çaresizim.
Daha herşey bitmiş olmadan tükendim.
Mavilerim, pembelerim, karanlık
ışıksız geceye mahkûm.
Icimi sıkıyor bitme
ihtimali, nefes alamıyorum.
Her bir umutsuz sözün, hançer
gibi saplanıyor ruhuma, kalbime.
Nasıl yani "Biz tükendik"
diyorsun öylemi?
Başka bi seyler olmalı
bu söylediklerinde.
Acımasız bir şarkının
sözlerini okuyorsun değil mi?
Bir ayrılık şiirini okuyorsun,çok
bilindik bir şairden.
Başkaları yaşamış olmalı

bu söylediklerini.
Birazdan gözlerini kocaman açıp,
Gözlerime umut dolu bir
tebessüm bırakacak,
Ve "Biz asla böyle
olmayacağız" diyeceksin.
"Biz asla ayrılmayacağız."